कार्यक्षम इंद्रियाच्या बुद्धिमान् माणसालाहि शरीराच्या म्हणून कांहीं मर्यादा असतात त्या गृहीत धरूनच त्यानें मार्ग काढावयाचा असतो. यासाठींच परब्रह्म, ईश्वर, अवतार, श्रेष्ठ व्यक्ति, अशा अवस्थांचा विचार करणे भाग होतें. दागिना म्हणजे सोने नव्हे पण सोन्याचा स्वीकार करतांना ते कोणत्या ना कोणत्या आकारांत असावयाचेंच. आकाराला महत्त्व नाहीं हें तत्त्वतः मान्य करूनहि दागिन्यांची उपयुक्तता काढून घेतां येत नाहीं, प्रतिष्ठा नाकारता येत नाहीं. म्हणून सोने ओळखावे, दागिना स्वीकारावा. ब्रह्म जाणावे, जगांत राहावे, ईश्वर मानावा, मूर्तिपूजा करावी.
